İntihar

Geçtiğimiz günlerde müvekkillerimden birisi randevu talep etti ve abisinin baldızı ve kayınbiraderinin bir kısım miras sorunları olduğunu ve bu konuları danışmak istediklerini iletti.

Daha sonra belirlenen zamanda geldiler. Gelenlerden önce erkek olan söz alarak ablasının eşinin üç ay kadar önce vefat ettiğini söyledi. Ardından da devamla, “intihar etti!” dedi. Konunun boyutu farklılaşınca “nasıl oldu?” diye sordum.

O zaman abla da söze girdi, eşi ile geçimsizlik yaşadığını ve eşi ile yaşadıkları evi terk ederek kardeşinin evine geldiğini iletti. Daha önce de çok kez sorun yaşadığını ve eşinin hep söz vermesine rağmen, sözlerini tutmadığını belirtti. Olay günü de eşinin kendisini götürmek maksadı ile kardeşinin evine geldiğini, kendisinin kabul etmediğini, eşinin kardeşi tarafından eve alınmadığını belirtti. Eşi de çıkışta elinde getirdiği benzini üzerine dökerek kendini yaktığını söyledi. Hemen çıkıp, ateşi söndürerek ambulans çağrıldığını, hastaneye götürüldüğünü, ancak on beş gün tedavi sürecinde eşinin kurtarılamadığını açıkladı.

Geçimsizlik nedenini ve diğer hususları sorduğumda bazı konular netleşti. Çocuklarının  olmadığını, yirmi üç yıllık evli olduklarını –henüz 16 yaşında iken akrabası ile evlendirildiğini- ve kayınvalide ile dar gelirli insanların çoğunlukla yaşadığı bir bölgede dubleks konutta birlikte yaşadıklarını öğrendim. Ayrıca vefat eden eşin beş kardeşinin olduğu, dördünün evli kız kardeşleri, birinin de erkek kardeşi olduğunu, kız kardeşlerinin sürekli annelerine geldiğini, gelin sıfatı ile de sürekli hizmet etmek zorunda ve adeta bir köle gibi olduğunu düşündüğünü, özgürlüğünün ve bağımsızlığının olmadığı, eşi ile bağımsız bir aile olamadığını, sürekli bağımsız ev açılması sorunun yaşandığı öğrendim.

Türkiye’de genel olarak boşanma nedenlerinin büyük bölümünün, üçüncü kişilerden kaynaklandığını (yani eşlerden kaynaklı olmadığını)  eşlerin ailelerinden kaynaklı olduğunu tespit ettim. En çok erkek çocuklarını annelerin paylaşmak istememesi, erkeklerin ise tabiri yerinde ise, “iki arada bir derede” kalmaları, kimi nedenlerle bağımsız davranamamasından ortaya çıktığını da gözlemledim. Bunun gibi tam tersi de olmaktaydı, kız çocuğuna annenin aşırı müdahalesi de aynı sonucu doğurmaktaydı. Bayram ziyareti sıralaması, doğan çocuğa isim konusu dahi kriz nedeni olabilmekte idi. Bunların çoğunda ise eşlerin ailelerinin müdahalesi belirginleşmekte, kriz boşanmaya varmasa da aile yapısının yara almakta olduğu da kuşkusuzdu…