Çok geniş bir aile müvekkilimdi. Şöyle; çekişmeli taşınmaz söz konusu idi. Burada mal ise kimi müvekkillerin babasından, kimilerinin anneannelerinden, kimilerinin ise babalarının dedesinden kalmıştı. Yani malın asıl sahibi, kök muris uzun yıllar önce ölmüştü. Çocuklarından da ölenler olmuş, torunları hayattaydı. Torunlardan da ölen vardı… Ölen torunların ise malı eş ve çocuklarına kalmıştı. Neredeyse dört nesil söz konusuydu.

                Ancak, tarafımıza konu gruplar halinde gelmişti. Dört ayrı grup vardı. Yani kök murisin dört çocuğu ve hayatta olan da sadece bir çocuk vardı. Elbette burada çocuk denilse de seksen yaşın üstünde bir insan vardı.

                İlk önce işte bu kök murisin doğrudan mirasçısı olan kızı için davamız açıldı. Ardından ikinci grup için dava açıldı. Aslında ikinci grup demeyelim. İlk görüşmemizde yine murisin diğer kızı hayattaydı. Ancak, daha henüz dava açılmadan vefat edince, onun çocukları, yani kök murisin torunları için dava açtık.

                Konuyu uzatmadan, sadece  ikinci grup ile ilgili paylaşımda bulunacağım. Yarım asırdır, haklarına kavuşamayan bu kişiler için dava açıldı. İlk önce anneleri ile görüşülmüştü. Vefat üzerine geriye kalan iki erkek ve birisi kadın olan üç kişi için davamız açıldı. Üçü de hatırladığım kadarıyla ünüversite mezunu ve emekli de olmuşlardı.

                Türkiye şartlarına göre çok ciddi para kazanıldı. Asgari ücretin o zaman iki bin katından yüksek bir para elde edildi ve bu üç kardeşe ödendi. Yarım asırdır beklenilen olmuştu. Çok huzursuz eden, çok beklenilen kavuşma gerçekleşmişti.

                Bu kişilerin farklı konuları oldu. O konulara da yardımcı olundu. Görüştüğümüz mimar olan arkadaş, para tahsilinden iki yıl sonra aradı. Çok üzgündü. Kardeşinin vefat ettiğini, ciddi borçlar bıraktığını söyledi. Mirasın reddini danıştı. Çünkü, artık kendisi ve diğer kardeşi mirasçıydı. Yine anne, babasından kalan kimi taşınmazlarda vefat eden kardeşi ile de ortaktılar. Anlatmaya devam etti. Kardeşinin eline geçen parayı bitirdiğini, borçlandığını ve intihar ettiğini söyledi…

                Beklentiye kavuşmanın, isteneni elde etmenin, paranın ve beklenilenin her zaman olumlu, kavuşamamanın da olumsuz olmayacağını (belki da kavuşamamanın hayırlı olacağını) düşünmek bir ibret vakası olarak beni düşündürdü…